اینکوترمز ۲۰۲۰ - تغییرات اساسی

• تغییر DAT به DPU
در اینکوترمز ۲۰۱۰ DAT یا Delivered at Terminal با این تعریف که بار بعد از تخلیه در ترمینال نام برده، تحویل‌داده شده در نظر گرفته می‌شود، ارایه شده است. بازخورد کاربران حاکی از آن بود که آن‌ها خواهان اینکوترمی هستند که اجازه تحویل در محیط‌های خارج از ترمینال را نیز به آن‌ها بدهد. برای مثال، یک تولیدی بزرگ ممکن است خواهان تحویل در محوطه کارخانه باشد.
بر پایه این استدلال تمامی اشارات به ترمینال حذف شده است و اینکوترم به شرایط جامع‌تری تعمیم یافته است. به جز این تغییر، تغییر دیگری در مفهوم اینکوترم ایجاد نشده است، بنابراین اگر در حال حاضر از اینکوترم DAT (۲۰۱۰) استفاده می‌کنید باید اینکوترم DPU (۲۰۲۰) را جایگزین آن نمایید.
• تغییر بیمه در CIP و CIFbr
اینکوترم CIP یا Carriage and Insurance paid to با این تعریف ارائه می‌شود که فروشنده محموله را به حمل‌کننده منتقل می‌سازد، و سپس هزینه بیمه و حمل به مقصد موردنظر را پرداخت می‌کند. از طرف دیگر اینکوترم CIF مطرح می‌گردد، که فرق چندانی با CIP ندارد. تنها تفاوت CIF این نکته است که از این اینکوترم فقط برای حمل و نقل دریایی می‌توان سود جست (نقطه تحویل، عرشه کشتی و مقصد نهایی باید یک بندر تعریف گردد). تحت اینکوترم ۲۰۱۰ فروشنده ملزم به تهیه بیمه برای خریدار بوده است. حق بیمه در نظر گرفته شده طبق ماده C (Institute of Cargo Clauses) تعریف می‌گردد. این حق بیمه پایه معمولاً برای محموله‌های بالک مناسب است ولی گاهاً برای محصولات تولیدی مناسب نمی‌باشد. در اینکوترمز ICC ۲۰۲۰، CIF همچنان همان ملزومات بیمه سال ۲۰۱۰ را دارا می‌باشد، ولی CIP بیمه اجباری را به مادهA (Institute of Cargo Clauses) افزایش داده است. استدلال پشت این تغییر این است که CIF عموما برای بازرگانی بالک مورد استفاده قرار می‌گیرد و CIP، که یک اینکوترم چندوجهی – Multi-Modal است، عمدتاً برای حمل و نقل محصولات تولیدی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• روشن ساختن هزینه‌ها
جزئیات مرتبط با نحوه تقسیم هزینه‌ها میان فروشنده و خریدار بهینه سازی شده است. در هر اینکوترم A۹/B۹ تمامی مسئولیت‌های پرداخت را جمع‌وری کرده است. این فعالیت با هدف پاسخ به بازخورد‌های کاربران صورت گرفت که می‌گفتند به دلیل وجود ابهام در شرایط بحث‌‌های متعددی در حوزه تخصیص هزینه‌ها به وجود آمده است. قانون کلی این است که فروشنده مسئول تمامی هزینه‌هایی است که پیش از تحویل به وجود می‌آید، و خریدار مسئول هزینه‌های فراتر از آن (پس از تحویل) می‌باشد.
• ملزومات امنیتی
ملزومات حمل و نقل ایمن (از جمله اسکن اجباری کانتینر‌ها) باگذر سال‌ها روز به روز مرسوم‌تر می‌شود. این ملزومات به همراه خود هزینه و ریسک تاخیر را به همراه دارند. اینکوترمز ۲۰۱۰ به مسئولیت این ملزومات امنیتی و هزینه‌های آن‌ها نپرداخته است. اینکوترمز ICC ۲۰۲۰ تمرکز بیشتری بر روی این ملزومات امنیتی دارد.برای مثال به بند A۴/A۷ در هر اینکوترم ۲۰۲۰ مراجعه کنید. • استفاده از سرویس حمل و نقل شخص فروشنده یا خریدار اینکوترمز ۲۰۱۰ فرض می‌کند که حمل‌و‌نقل کالا میان خریدار و فروشنده لزوماً توسط شخص ثالث صورت می‌پذیرد. در اینکوترمز ۲۰۱۰ به این نکته که سرویس حمل و نقل ممکن است توسط شخص خریدار یا فروشنده ازائه گردد اشاره‌ای نشده است(برای مثال فروشنده دارای کامیون بوده و خود سرویس حمل را به مشتری ارائه می‌دهد). اینکوترمز ICC ۲۰۲۰ در این حوزه دیدگاه جامع‌تری را به کاربر ارائه می‌دهد. برای مثال، خریدار با اینکوترم FCA در اینکوترمز ۲۰۲۰ موظف است "با هزینه خود حمل محموله از مبدا به مقصد را طبق قرارداد به شخص ثالث سپرده یا خود هماهنگی‌های لازم را به عمل آورد".
• FCA، FOB و بارنامه‌ها اینکوترم FOB معمولاً برای محموله‌های کانتینری مورد استفاده قرار می‌گیرد. با انتخاب FOB فروشنده ریسک قابل توجهی را تقبل می‌کند. معمولاً، فروشنده یک محموله کانتینری به محض ورود کانتینر به بندر، هرگونه کنترل بر روی کانتینر را از دست می‌دهد. ولی با این که فروشنده کنترل را از دست داده است، او همچنان مسئول بارگیری کانتینر بر روی کشتی است. این نکته فروشنده را در معرض هزینه و ریسک قابل توجهی قرار می‌دهد. برای مثال، اگر کانتینر در حین حضور در پشته کانتینر‌ها – Container Stack صدمه‌ای ببیند، مسئولیت جبران این صدمه بر عهده فروشنده می‌باشد با این که هیچ رابطه حقوقی‌ای میان اپراتور پشته – Stack Operator و فروشنده وجود ندارد. همچنین در سالیان اخیر شکایات متعددی از طرف فروشنده‌هایی که صورت‌حساب‌های غیر منتظره‌ای را از جانب اپراتور‌های ترمینال بندر برای هزینه انبار کردن و بارگیری دریافت کرده‌اند، به گروه تدوین مقررات ICC ارائه شده است. پاسخ این مسئله این است که فروشنده بر استفاده از اینکوترم FCA تاکید کند. با این حال، فروشنده‌ها معمولاً خواهان اطمینان یافتن از پرداخت به وسیله اعتبارات اسنادی هستند. اعتبار اسنادی – Letter of Credit معمولاً محتاج ارائه یک بارنامه تاریخ‌دار – Onboard Bill of Lading می‌باشد و از آنجایی که فروشنده با اینکوترم FOB درگیر مراحل بارگیری است، شانس بیشتری برای دریافت یک بارنامه تاریخ‌دار دارد، و در مقابل فروشنده‌ای که از اینکوترم FCA استفاده می‌کند توانایی دریافت بارنامه تاریخ‌دار را ندارد. راه‌حل بلند مدت این مسئله رفع لزوم بارنامه تاریخ‌دار برای دریافت اعتبار اسنادی است. ولی اینکوترمز توانایی اعمال تغییر در فرآیند مالی بازرگانی را ندارد. بنابراین، به عنوان یک راه‌حل کوتاه‌مدت در اینکوترمز ICC ۲۰۲۰، اینکوترم FCA تغییرات جزئی‌ای یافته است که بر پایه‌ آن‌ها طرفین معامله می‌توانند توافقی داشته باشند مبنی بر آن که خریدار به متصدی حمل دستور صدور بارنامه تاریخ‌دار برای فروشنده را بدهد.
• بهبود نحوه ارائه
۱. یادداشت‌ها و تصاویر روشنگر در اینکوترمز ICC ۲۰۲۰ برای هر اینکوترم توضیحات مفصل‌تری ارائه شده است و تصاویر به مراتب منطبق‌تر با مطلب و کاربردی‌تر هستند.
۲. تنظیم مجدد
تمامی اینکوترم‌ها در نسخه ۲۰۲۰ مجدداً تنظیم شده‌اند و به تعهد تحویل – Delivery Obligation (که بخش کلیدی هر اینکوترم است) تاکید بیشتری شده است.
۳. "عمودی"
در انتهای کتاب اینکوترمز ICC ۲۰۲۰، یک ابزار جدید ارائه شده است. این ابزار برای هر عنصر اینکوترم جایگاهی را قائل شده است و این جایگاه ثابت مقایسه اینکوترم‌ها با هم را آسان می‌سازد. بنابراین، اگر برای مثال کاربر خواهان مطالعه در حوزه نقطه تحویل در سطح تمامی اینکوترم‌ها باشد، این ابزار این مطالعه را به مراتب آسان‌تر می‌سازد.
۴. تفکیک اینکوترم‌های حمل و نقل چند‌وجهی و حمل و نقل دریایی اینکوترمز ICC ۲۰۲۰ از رویه نسخه ۲۰۱۰ در تفکیک اینکوترم‌های حمل و نقل چند‌وجهی و حمل و نقل دریایی استفاده کرده است. به این معنا که در این کتاب ابتدا اینکوترم‌های حمل و نقل چندوجهی بررسی شده و سپس به بررسی اینکو‌ترم‌هایی که مختص حمل و نقل دریایی (FAS, FOB, CFR, CIF) است پرداخته شده است. این تفکیک با هدف ترغیب کاربران برای استفاده از اینکوترم‌هایی که برای تمامی انواع حمل و نقل مورد استفاده قرار می‌گیرد، اجرایی شده است. و در واقع هدف اصلی این تفکیک کاهش ریسک استفاده از اینکوترم اشتباه است.